48: Łups! - Terry Pratchett.

Autor: Terry Pratchett
Tytuł: Łups! (Thud!)
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok: 2009

Do Łups! podchodziłam trochę jak pies do jeża, boczkiem-boczkiem. Och tak, bardzo lubię caly Świat Dysku Pratchetta, ale cykl o straży Ankh-Morpork nie przemawiały do mnie, to znaczy: nowsze tomy cyklu. Mam zamiar odświeżyć sobie opowieści o Vimesie i Chlubie Ankh-Morpork, więc może zmienię zdanie. Po sam Łups! sięgnęłam żeby pozbyć się traumatycznych wspomnień Czasu bliźniaków, którego to recenzję macie poniżej. Ale przejdźmy do samego Łupsa!. Książkę wydało w 2009 roku wydawnictwo Prószyński i S-ka (Strona książki: Łups!). Choć nie jestem szczzególną entuzjastką ilustracji większości okładek cyklu, to ta nie jest zła, w środku książka też sprawia niezłe wrażenie.

47: Czas bliźniaków - Margaret Weis, Tracy Hickman.

Autor: Margaret Weis, Tracy Hickman
Tytuł: Czas bliźniaków
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Rok: 2004

No więc tak długo nic nie publikowałam, bo nadrabiałam zaległości w czytaniu i przy okazji zmagałam się z tym... Błagam was, ostrzeżcie innych!

No więc, w roku 1996 wydawnictwo Zysk i S-ka wydało, a w 2004 wznowiło pierwszy tom cyklu Legendy z sagi Dragonlance, pióra, czy raczej piór, Margaret Weis i Tracy'ego Hickmana. Tu macie stronę książki: Czas bliźniaków. gdzie możecie zapoznać się z opisem.

46: Prawda - Terry Pratchett.

Autor: Terry Pratchett
Tytuł: Prawda (Truth)
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok: 2007

Dawno, dawno temu, bo w 2007 roku, wydawnictwo Prószyński i S-ka wydało w Polsce dwudziesty piąty tom z serii Świat Dysku pióra Terry'ego Pratchetta, która to seria stała się jednym ze znanych w świecie całym wspaniałych cyklów fantasy. A oto strona książki na stronie wydawnictwa: Prawda.

45: Najdalszy brzeg - Ursula K. Le Guin,

Autor: Ursula K. Le Guin
Tytuł: Najdalszy brzeg (The Farthest Shore)
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok: 2013  
 
Najdalszy brzeg Ursuli K. Le Guin przeczytałam kilka razy i nadal nie jest dla mnie książką koło której można przejść obojętnie. Posiada tak wielką głębię, dotyczy rzeczy tak prostych i zarazem tak trudnych, że nie można jej zbagatelizować czy nazwać "książką na jedno popołudnie", choć nie jest pozycją jakoś szczególnie obszerną.

Simbelmynë nr 29 - zima 2010-2011.

Od pewnego czasu jest dostępny nowy numer Simbelmynë.
Jest to czasopismo wydawane od 1997 roku przez Śląski Klub Fantastyki. Wśród wielu artykułów każdy może znaleźć coś dla siebie, a całość okraszają piękne ilustracje i szkice.

W środku niniejszego numeru znajdują się następujące artykuły:

- Andrzej Kowalski – “Głos Dziedzica Bucklandu” – 5
- Głos z Moczarów – 6
- Wiadomości zza Brandywiny (recenzje T. A. Olszańskiego, R. Derdzińskiego i in.) – 7
- J.R.R. Tolkien – “Zapiski Klubu Mniemań” (odc. 5), tłum. Joanna „Adaneth” Drzewowska – 25
- Tornene – “Tharkún-agláb” – 38
- Zofia „Cotsille” Marduła – “Minas Tirith jako miasto symboliczne” – 47
- Ryszard „Galadhorn” Derdziński – “O rycerzu Tolkienie, czerwonym wilku i Pięknym Lesie” – 75
- Agnieszka „Melinea” Tańczuk – “Pojęcie magii w wybranych utworach J.R.R. Tolkiena i W. Szekspira” – 81
- Joanna Woroniecka-Gucza – “Eschatologia w książce C.S. Lewisa Rozwód ostateczny” – 95
- Raport Specjalny Simbelmynë – Wyprawa do Anglii śladami J.R.R. Tolkiena 2008 – 105
- Małgorzata „Marille Undomiel” Dzikowska – “Impresje z podróży po Anglii śladami J.R.R.Tolkiena” – 106
- Ryszard „Galadhorn” Derdziński – “Okiem organizatora i przewodnika” – 120
- Zofia „Cotsille” Marduła – “Moje notatki z podróży” – 126
- “W Anglii J.R.R. Tolkiena” – fotoreportaż – 106-112
- Małgorzata „Marigold” Pudlik – “Rękopis znaleziony w antrakcie (o musicalu)” – 131
- Summary in Westron – 134

Więcej informacji znajdziecie tutaj: Simbelmynë nr 29 - Elendilion

44: Grobowce Atuanu - Ursula K. Le Giun.

Autor:  Ursula K. Le Guin
Tytuł: Grobowce Atuanu (The Tombs of Atuan)
Wydawnictwo: Książnica
Rok: 2010

"Tylko w milczeniu słowo,

tylko w ciemności światło,

tylko w umieraniu życie:

na pustym niebie

jasny jest lot sokoła."

(Pieśń o stworzeniu Ea z Czarnoksiężnika z Archipelagu Ursuli K. Le Guin).

43: Troje przeciw Światu Czarownic - Andre Norton.

Dywagacja ukazała się, co prawda 15 lutego, ale zdecydowałam się na nią z powodu dnia wcześniejszego. Nie wiem, czy wiecie, lecz prócz miłości damsko-męskiej można w ten dzień uczcić także miłość rodzicielską, między rodzeństwem, przyjaźń... Z tego powodu wybrałam książkę o miłości między rodzeństwem.

Zaznaczam, że nie jest to moja ulubiona książka z cyklu, ale i tak ją lubię. Dlatego pozwólcie, że dziś przedstawię Wam , kolejną powieść ze Świata Czarownic (a dokładnie trzeci tom cyklu Estcarp), pióra samej Andre Norton, której książki potrafią tak bardzo wciągnąć, że zapomina się o obiedzie, pracy domowej, sprawdzeniu komixxxów...
Książka w Polsce została wydana nakładem wydawnictwa Amber (grr, gdzie strona książki, gdzie, wydawco?...) w 1991 roku. Ot, niepozorna, niezbyt gruba książka w miękkiej, broszurowej oprawie. A w środku...
W środku wspaniała opowieść, porywająca, pełna uczuć, cudów, magii. Opowieść tak dobra, że podnosząc wzrok znad ostatniej karty ze zdumieniem stwierdzamy, że właśnie wstaje słońce. Autorka wykreowała tak plastyczny, tak wciągający świat, że prawie nie można się oderwać od lektury.
We wcześniejszym tomie Simon i Jaelithe wraz z przyjaciółmi pozbyli się zagrożenia ze strony Kolderczyków, którzy najechali ten świat po doprowadzeniu swojego do ruiny.
Teraz poznajemy ich dzieci: Kyllana, Kemoca i Kaththeę. Byli trojaczkami, choć w Estcarpie już bliźnięta były czymś nowym, a już trojga na raz to nigdy nie było. Narratorem w książce jest Kyllan, najstarszy z rodzeństwa. Dzieci nie miały właściwie prawdziwego domu - ich rodzice nie mogli spędzać z nimi za dużo czasu, bo musieli walczyć z niedobitkami Kolderczyków i innymi wrogami Estcarpu. W czasie jednej ze swych wypraw Simon zaginął, wpadł w jedną z Bram, Jaelithe zaś podążyła mu na ratunek. Nad trojaczkami czuwali przyjaciele rodziców i ich niańka, Anghart. Cała trójka była złączona tajemniczą więzią, w dodatku Kathatea odziedziczyła Talent po matce. Rośli sobie, bezpieczni, złączeni w jedno, ucząc się życia w kraju nękanym przez wrogów.
Potem chłopcy wstąpili do armii i podążyli na południową granicę. W tym samym czasie, wykorzystując nieobecność lub słabość bliskich, Czarownice zabrały Kathateę, chcąc, aby podjęła naukę i stała się jedną z nich.
Bracia nie mogli dopuścić do przerwania więzi między nimi, a siostrą, postanowili więc porwać ją z Przybytku Mądrości, gdzie kształcono przyszłe Czarownice. Wykorzystali więc moment, w którym Czarownice skupiły swą uwagę i prawie całą moc magiczną na południowych górach stanowiących granicę z Karstenem (zdarzenie to nazwano Wielkim Poruszeniem, bo wywołały potężne trzęsienie ziemi wręcz przewracając góry na nice).
Już we troje rodzeństwo udało się do Lormotu, gdzie Kemoc miał przyjaciół. Lormot był starożytną budowlą pełną dawnej wiedzy, ale stał na uboczu i nie był wysoko ceniony. Kemoc przebywał tam jakiś czas jako rekonwalescent. Niestety, za uciekinierami ruszył pościg, więc dzieci Simona postanowiły udać się w jedynym kierunku, który rokował nadzieję wolności - na wschód. Po wielu przejściach młodzi Tregarhtowie przekroczyli góry na wschodzie, pozostawiając pościg po ich zachodniej stronie, i znaleźli się w krainie zwanej Escore. W owej starożytnej dziedzinie do ich przybycia panowało coś w rodzaju równowagi sił Dobra i Zła, lecz potomkowie Jaelithe zachwiali tę równowagę i musieli teraz ponieść konsekwencje.
Jest to opowieść o walce z przeciwnościami losu, o miłości między rodzeństwem, o tym, że nie powinno się rzucać czarów, jak się nie wie, gdzie się jest...
Andre Norton napisała opowieść, którą czyta się jednym tchem i którą podpisująca się poniżej poleca z głębi serca wszystkim, którzy lubią dobrą fantasy.

W wielu książkach pojawia się motyw głębokiej więzi, szczególnie jeśli istnieje ona pomiędzy bliźniętami, ale tu mamy trojaczki. Co prawda młodsza para była bardziej ze sobą zżyta, ale i tak. Razem wszyscy, nie tylko bohaterowie tejże książki, są silniejsi, niż w pojedynkę. Warto o tym pamiętać i poświęcić nieco czasu na budowanie i podtrzymywanie więzi i kontaktów. 

Ocena
Wciągliwość - 6
Wygoda czytania - 5
Jak bardzo mi się podobało - 6

42: Piekło pocztowe - Terry Pratchett.

Autor: Terry Pratchett
Tytuł: Piekło pocztowe (Going postal)
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok: 2008

Na podstawie owej radosnej książki powstał w

2010 roku film znany pod tym samym tytułem. Film widziałam jakiś czas temu (może wam o nim opowiem potem), a ostatnio poczułam potrzebę przeczytania tego, czego nie czytałam z Dysku i oto jest.

41: Eryk - Terry Pratchett

Autor: Terry Pratchett
Tytuł: Eryk
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok: 1997

Większość z nas pamięta Fausta, który zawarł pakt z diabłem. Świat Dysku Terry'ego Pratchetta też posiadał swojego Fausta - całkowicie Dyskowego Fausta.

Eryk w Polsce ukazał się w 1997 roku, nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka (strona książki: Eryk).

40: Niewidoczni Akademicy - Terry Pratchett.

Autor: Terry Pratchett
Tytuł: Niewidoczni Akademicy (Unseen Academicals)
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok: 2010

Kolejna książka Terry'ego Pratchetta ze znanego na całym świecie cyklu o Świecie Dysku, gdzie tęcza ma osiem kolorów, a piłka nożna (a także rzeczy zostawione na progu albo na wpół przetrawione pod łóżkiem) własną boginię. Niewidoczni akademicy to 34 tom z cyklu, pojawił się w kwietniu 2010 roku nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka (strona książki na stronie wydawnictwa: Niewidoczni Akademicy). Warto wspomnieć o roli polskiego tłumacza, Piotra W. Cholewy, który niezmordowanie zmaga się z oryginalnymi tekstami książek, coby uraczyć polskich fanów Pratchetta tym, co w Dysku najlepsze - dowcipami słownymi, żartobliwymi przypisami, krzywym zwierciadłem rzeczywistości i tą uroczą, radosną atmosferą...

39: Prawo miecza - Mercedes Lackey.

Autor: Mercedes Lackey
Tytuł: Prawo miecza (By the sword)
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Rok: 1994

Zaczęło się od piosenki Kerowyn's ride, usłyszanej na początku zeszłych wakacji. A właściwie - zaczęło się kilka lat temu, kiedy w bibliotece publicznej dopadłam Zgubę elfów, napisaną przez Andre Norton i Mercedes Lackey. O samej Zgubie elfów opowiem potem. W każdym razie w moje ręce w te wakacje wpadła pierwsza książka napisana przez samą Lackey. Prawo miecza, w oryginale By the sword, wydało wydawnictwo Zysk i S-ka (strona książki:Prawo miecza) w 1994 roku.

38: Smoki wiosennego świtu - Margaret Weis, Tracy Hickman.

Autor: Tracy Hickman i Margaret Weis
Tytuł: Smoki wiosennego świtu (Dragons of Spring Dawning)
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Rok: 1995

Po kilkuletniej przerwie spróbowałam dokończyć kroniki Smoczej Lancy, co prawdopodobnie przyjdzie mi z bólem, bo przyjdzie mi przedzierać się przez jęki i niepewności Tanisa. Ale nieśmiała nadzieja, która pojawila się po kronikach Raistlina, sprawiła że dokończę, com zaczęła, i podzielę się z wami moim zdaniem.

37: Upadek strzały - Mercedes Lackey.

Zapomniałam całkiem, że nie zakończyłam jeszcze recenzji trylogii Strzał Królowej. Niniejszym poprawiam się i prezentuję drogim czytelnikom Upadek strzały, mój ulubiony tom z całej trylogii. Książkę, jak wcześniejsze, wydało wydawnictwo Zysk i S-ka w 1995 roku (strona książki: Upadek strzały).

Upadek strzały podejmuje opowieść o Talii, teraz już pełnoprawnym Heroldzie. Dosłownie zaczyna się kiedy ona i Kris, jej mentor w czasie czeladniczego patrolu, są o niecały dzień drogi od stolicy Valdemaru.

W końcu Talia podjęła pełne obowiązki Osobistego Królowej. Oznacza to także, że znalazła się na drodze osób, które nie kochają Osobistych Heroldów Monarchy. I tym razem na próbie utopienia się nie skończyło...

Po powrocie na dwór Talia musiała zmierzyć się z intrygami i dyplomatycznymi zawiłościami żeby pomóc Selenay i Elspeth. Niestety, nim odkryła, kto jest zdrajcą (a także uporała się z Dirkiem) została odesłana z dworu z misją dyplomatyczną. Wraz z nią wyruszył Kris, jej przyjaciel i wsparcie moralne.

Młoda kobieta i jej towarzysz zostali wysłani do Hardornu, sąsiedniego państwa na wschód od Valdemaru. Powodem owej podróży była oferta małżeństwa Elspeth z tamtejszym następcą tronu, księciem Ancarem.

Para heroldów miała stanowić przednią straż, bo w jakiś czas po nich z Haven wyruszyć miała sama Selenay z córką. Para Heroldów przekroczyła granicę i dotarła do stolicy Hardornu. Całą podróż przez sojusznicze państwo była nieco dziwna, a na zamku byli świadkami cudownej przemiany. Oto sojusznicze państwo stało się państwem wrogim, książę Ancar wymordował na uczcie króla Alessandara i wszystkich szlachciców, którzy mogli mu się stawiać i zagarnął tron. Potem zaś złapał parę posłów z Valdemaru nim zdążyli uciec, wymknął mu się tylko Rolan, Towarzysz Talii. Kris w czasie owej nieudanej ucieczki, został zastrzelony, ten sam los spotkał Tantrisa, jego Towarzysza. Ranna Talia trafiła do niewoli i miała zostać wykorzystana do osłabienia czujności Valdemarczyków.

Czytelnik towarzyszy nie tylko Talii, ale także innym osobom ważnym dla fabuły. Książkę czyta się szybko, jest napisana przystępnym językiem, akcję okraszają różnorakie opisy, uczucia i przemyślenia bohaterów.

Bardzo lubię tę książkę, ale doprawdy nie potrafię określić za co dokładnie. Może to za sprawą Krisa, którego nie da sie nie lubić. Polecam ją gorąco fanom fantasy.

36: Klejnot halfinga - R. A. Salvatore

Autor: R. A. Salvatore
Tytuł: Klejnot Halfinga (The Halfling's Gem)
Wydawnictwo: Wydawnictwo ISA
Rok: 2006

Klejnot halfinga to ostatni tom trylogii Doliny Lodowego Wichru. Książka ukazała się w 1990

roku, a w Polsce w 1998 roku. Moje wydanie, z 2006 roku, wydało Wydawnictwa ISA (strona książki: Klejnot halfinga).