63: Świat finansjery - Terry Pratchett.

Autor: Terry Pratchett
Tytuł: Świat finansjery (Making Money)
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok: 2009

Przyznam szczerze, że Świat finansjery długo odstraszał mnie samym swoim tytułem. Myślałam sobie, że jeśli to jest o bankach i w ogóle, to - jak na standardy Dysku - zanudzę się. W ogóle długo nie mogłam się przemóc do cyklu o postępie. Ale, ale! Pomyślałam sobie ostatnio, że skoro Prawda i Piekło pocztowe okazały się całkiem niezłe, to może i do tego tomu zajrzę i przetrwam. Powieść czekała na mnie długo, bo ukazała się w 2009 roku; nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka (stronka książki: Świat finansjery) i w przekładzie Piotra W. Cholewy.

Akcja powieści rozgrywa się w jakiś czas po zdarzeniach opisanych w Pielke pocztowym. Głównym bohaterem znów jest Moist von Lipwig, oszust, złodziej i kłamca. Książka zawiera pouczające nowinki dotyczące uniwersyteckiej katedry komunikacji post mortem, a także jak zabrać złoto z ziemi krasnoludów bez płacenia. Można także znaleźć tam kilka argumentów przemawiających za noszeniem złotego stroju.

Po roku walk i wysilków przyszedł dla Moista von Lipwiga zasłużony czas stabilizacji, kiedy to największą przeciwnością losu może być sterta protokołów na biurku Poczmistrza. Pod nieonecność Adory Belle Dearheart, damy swego serca, Moist zaczął szukać niebezpieczeństw i zaopatrzył się w kieszonkową pałkę. Kiedy jednak Patrycjusz zaproponował mu posadę w Mennicy Królewskiej Moist nie przyjął nowej pracy i propozycji robienia prawdziwych pieniędzy.

Niestety, sprawy potoczyły się w całkiem inaczej, niż by chciał nasz bohater, a to za sprawą pani Lavish, pewnego psa i niejakiego pana Slanta. W zajścia zamieszani byli także: uczulony na słowo "czosnek" kucharz, jedyny prawdziwy Lord Vetinari, pan Bent żonglujący liczbami, wyemancypowany golem płci pięknej i sztuczna szczęka. Czarnym charakterem był oczywiście doktor Hix, którego obligowała do tego czarna szata i pierścień z czaszką.

Czy Anoia będzie czuwać nad swym wiernym wyznawcą grzechoczącym szufladą?

Dawka sławnego pratchettowskiego humory dla pasjonatów fantastyki i nie tylko. Kolejny z tomów Świata Dysku, choć nie powala na kolana, to dostarcza mnóstwa miłych czytelniczych wrażeń.

Pratchett przeprowadza Ankh-Morpork przez rewolucję bankową będącą krzywym zwierciadłem zdarzeń z rzeczywistości i robi to w niebanalny spósb. ego bohaterowie są niekiedy seplenią i mają skłonność do pracowania dla szaleńców, czasami zaś pachną naftaliną i są autorami większości ksiąg prawniczych z ostatnich kilkuset lat, ale potrafią nam okazać, jak wyglądałby naz świat, gdyby był płaski niczym pizza (ale bez anchois).

Ocena

Wciągliwość - 4

Wygoda czytania - 5

Jak bardzo mi się podobało - 5