67: Wilczy brat - Michelle Paver.

Jakiś czas temu dostałam od siostry listę "To musisz przeczytać! Szczególnie Naznaczoną!". Przebiegłam ją (listę, nie siostrę) wzrokiem i wyłowiłam tytuł, który mnie zaciekawił. Trochę czasu zajęło zdobycie książki i kawałka czasu do przeczytania jej. Ale udało się i dziś mogę zaprezentować wam Wilczego brata autorstwa Michelle Paver. Książka ukazała się w 2005 roku nakładem wydawnictwa WAB (strona książki: Wilczy brat). Nie jest to jakoś przesadnie gruba pozycja, ot, na kilka radosnych godzin.

Powieść zaczęła się dość drastycznie - nagłą śmiercią ojca głównego bohatera. Tata, poszarpany przez niedźwiedzia, w którego wszedł zły demon, przykazał synowi, noszącemu imię Torak*, iść na północ i znaleźć Górę Ducha Świata. Wymusiwszy na synu obietnicę podążenia w to miejsce odciągnął uwagę bestii pozwalając Torakowi uciec. Dwunastolatek, nagle obarczony misją odnalezienia miejsca, którego nikt jeszcze nie znalazł, pozbawiony opieki jedynej życzliwej mu osoby, ranny i przerażony, napotkał na swojej drodze wilcze szczenię, którego rodzinę zabiła powódź. Od tej pory Wilk i Torak już wspólnie musieli stawić czoła coraz silniejszej bestii i poszukiwać Góry. Sprawy skomplikowały się jeszcze bardziej, kiedy chłopca i wilczka złapali ludzie z klanu Kruka i zaczęli nieszczęsnego Toraka na siłę dopasowywać do starej przepowiedni, w myśl której - jak twierdzili niektórzy - należało go złożyć w ofierze żeby niedźwiedź-demon zginął. Chłopiec zyskał jednak niespodziewanego sprzymierzeńca w osobie Renn, młodej łuczniczki, która nie należała do najsympatyczniejszych. Wraz z nią i swoim wilczym bratem Torak uciekł z obozu klanu Kruka i rozpoczął nie tylko poszukiwanie Góry Ducha Świata, ale także trzech magicznych przedmiotów, bez których nie będzie mógł liczyć na pomoc nadprzyrodzonej istoty. Po jego śladach podążał nie tylko potwór, lecz także pobratymcy Renn ostrzący nóż ofiarny.

Książka jest napisana w ciekawy sposób. Raz widzimy wydarzenia z punktu widzenia Toraka czy Renn, lecz niekiedy możemy obserwować akcję oczami Wilka, który postrzega świat w całkiem inny sposób, który okrutnie przypadł mi do gustu. W fabulę wplecione są barwne opisy przyrody, autorka wiele czasu spedziła poznając zwyczaje wilków i innych leśnych zwierząt. Powieść ma wartką akcję, i choć jest ona nieco przewidywalna to wciąga i potrafi trzymać w napięciu. Polecam ją jako lekką i przyjemną książkę dla każdego, niezależnie od wieku i upodobań czytelniczych.

Ocena

Wciągliwość - 4

Wygoda czytania - 4

Jak bardzo mi się podobało - 4

*Tak, nosił takie samo imię jak zły bóg z Belgariady Eddingsa :)