230: Proxima - Krzysztof Boruń, Andrzej Trepka

Autor: Krzysztof Boruń, Andrzej Trepka
Tytuł: Proxima
Wydawnictwo: Solaris
Rok: 2013

Science fiction dawno temu traktowałam trochę po macoszemu, myśląc, że jest to zbieranina statków kosmicznych, blasterów i robotów, okraszona kosmitami, ale w gruncie rzeczy nudna.
O, święta naiwności!

Dopiero później zainteresowałam się SF i okazało się, że - tak samo jak i w moim ukochanym fantasy - zdarzają się tu książki gorsze i lepsze. Te gorsze faktycznie wyglądają trochę odpychająco, ale te lepsze - o, te warto przeczytać!
Sięgając po niniejszą powieść zastanawiałam się, do której z tych dwóch grup będzie ina należeć.
Akcja powieści zaczęła się w dalekiej przyszłości. Grupa badaczy wyruszyła ku Proximie, aby poddać badaniom i obserwacji układ planetarny wokół tej gwiazdy. Najpierw możemy poznać wszystkich bohaterów podróżujących poprzez pustkę międzygwiezdną, co pozwala nam na zapamiętanie imion i poznanie ich cech charakteru - bo bohaterów w tej powieści będzie dość dużo, a każdy jest nieco inny.
Po przybyciu na miejsce badań coraz to nowi naukowcy zaczęli doznawać przywidzeń albo twierdzić, że układ jest zamieszkany przez obcych - pierwszym namacalnym dowodem na to, że musiała tam być jakaś istota rozumna był tak zwany Pierścień Nibelungów. Podejrzane ustrostwo odebrało wzrok tej, która go znalazła, po czym zniklo nie dając odpowiedzi na żadne pytanie, za to tworząc całą masę nowych.
Jednakże bohaterwie nie mieli za wiele czasu dumać nad zgubionym pierścieniem, bo oto Frodo Baggins... Ups, nie ta książka :D
Ale - naprawdę - niedługo po akcji ze znikajacym pierścieniem bohaterowie stanęli przed nowym wyzwaniem - na jednej z planet odkryli życie rozumne. Już wcześniej wiedzieli, że są tam rośliny i zwierzęta, ale w końcu odkryli Temidów, lud stojący na niskim poziomie rozwoju i mocno tajemniczy. Badacze musieli rozwikłać zagadkę Temidów i Temian oraz odkryć sekrety przeszłości planety.
Jedną z zalet powieści są różnorodni bohaterowie. Każdy z badaczy specjalizuje się w czymś innym, prezentuje inne podejscie do tego, co go otacza, ma inne pragnienia i sposoby działania. Wielki plus dla autorów za stworzenie tylu zróżnicowanych postaci. Wielki minus dla mnie, bo czasami się gubiłam, osoby ze słabą pamięcią do imion czy koncentracją kurczaka w czasie huraganu mogą potrzebować jakiegoś spisu postaci. Jednakże każdy może znaleźć kogoś, kogo będzie lubił. Igor jest jednym z moich ulubieńców, jego sposób bycia i wiedza szczególnie mi zaimponowały w trakcie misji na Urpie.
Kolejny wielki plus za to, że w grupie naukowców znaleźli się ludzie z wielu państw świata. 
A propos świata - układ Proximy jest ciekawy, różnorodny i niezwykły. Autorzy sporo miejsca poświęcili na opisy, ale nie przesadzili z nimi. Czytelnik może dobrze wyobrazić sobie te niezwykłe krajobrazy i widoki, niezwykłe urządzenia i istoty bez zaburzania akcji. Przy okazji język jest bardzo ładny i płynnie się czyta. Owszem, jest tu sporo naukowego gadania, ale nie przeszkadza to w odbiorze, za to przydaje realizmu.
Polecam gorąco i zapowiadam, że o autorach jeszcze usłyszycie, bo mam zamiar wrócić do ich książek. Fani SF oraz ci, którzy fascynują się tematem życia na odległych planetach, starożytnych kosmitach i badaniach nowych miejsc na pewno nie będą się nudzić.

Ocena - 7
Opinia na LubimyCzytać