218: W głowie się nie mieści (2015) - reż. Pete Docter

Reżyser: Pete Docter
Tytuł: W głowie się nie mieści (Inside out)
Rok: 2015

Na wiadomość o tym filmie natknęłam się przypadkiem na youtube, przeglądając filmy o Pixarskiej Teorii. No, tej że wszystkie filmy tej wytwórni dzieją się w jednym universum i można je oglądać w „ciągu historycznym”.

Film jest fascynujący - pozwala nam zajrzeć do głów ludzi i zobaczyć, jakie emocje nimi rządzą i jak mogą wpływać na ich życie i relacje z innymi ludźmi.
Naszą bohaterką jest Riley, dziewczynka, którą poznajemy gdy była jeszcze maleńkim dzieckiem, a potem powoli dorastała. W jej życiu dominowaly radosne wspomnienia, a Radość była najsilniejszą z jej emocji.
To właśnie Radość w głównej mierze kierowała jej życiem. U jej boku stali jeszcze: Strach, Grniew, Smutek i Obrzudzenie - tak, teraz macie całą listę emocji, które na całym świecie okazywane są w bardzo podobny sposób niezależnie od płci, podłoża kulturowego czy wieku.
Obserwować możemy najpierw wczesne dzieciństwo Riley, potem zaś przechodzimy do czasu fabuły, gdzie Riley miała jedenaście lat. Okazało się, że jej świat uległ wielkiej zmianie - jej rodzina przeprowadziła się. Dziewczynka z dnia na dzień została przeniesiona do innego środowiska, domu i szkoły. Co gorsza rzeczy Riley i jej rodziców nie przybyły wraz z nimi i dziewczynka nie mogła zająć się rozpakowywaniem swoich rzeczy i urządzaniem nowego pokoju. Stanęła przed problemem aklimatyzacji w nowym miejscu i przyzwyczajeniu się do życia w wielkim mieście.
Zasadniczo akcję możemy podzielić na świat Riley, która zmagała się z sytuacją i świat jej emocji, gdzie Radość próbowała sprawić, by życie Riley było wciąż radosne i pełne pozytywnych zdarzeń. I pomimo tego, że była najsilniejszą z emocji i doskonale wiedziała, jak kierować życiem Riley, kolejne zdarzenia (zarówno w „centrum dowodzenia” jak i w życiu Riley) przestała grać taką samą rolę jak przed przeprowadzką.
Emocje są ciekawymi postaciami, ich charaktery są dobrze dopasowane do tego, kim są - Smutek jest zawsze smutna a Strach boi się wszystkiego. Widać też, że - tak samo jak i ludzie - uczą się, mają pragnienia, chwile niepewności i zwątpienia. Rodzice Riley są sympatyczną parą, sama Riley jest dość miłą osobą i myślę, że widzowie będą darzyć ją sympatią.
Film jest ładnie zrobiony, postaci i miejsca są ciekawe, szczególnie miejsca w głowie Riley będą przyciągać uwagę i fascynować widzów.
Jest to dobry film - może nie arcydzieło czy coś, do czego wraca się dziesiątki razy, ale zdecydowanie coś, co warto obejrzeć w rodzinnym czy koleżeńskim gronie.

Ocena - 8