278: Psie serce - Michaił Bułhakow

Autor: Michaił Bułhakow
Tytuł: Psie serce (Собачье сердце)
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok: 2000

Autora pewnie większość z was kojarzy z innej jego powieści, którą poloniści dręczyli w liceach - nie wiem, czy wciąż jest na liście lektur. W każdym razie jakiś czas temu postanowiłam poszerzyć swoją znajomość dzieł tego autora i mój wzrok padł na niniejszą książkę.

Na początku poznajemy psa, bezpańskiego kundla żyjącego na ulicahc Moskwy początku XX wieku. Pies, którego prędko nazwano Szarikiem, był rannym, wygłodniałym kundlem bez widoków na przyszłość w komunistycznym kraju. Jednak los się do niego uśmiechnął, kiedy pewien obywatel poczęstował go kiełbasą i zaprowadził do swojego domu. Do Szarika los się wreszcie uśmiechnął, pies miał dach nad głową, jedzenie i mógł się wylegiwać w gabinecie swego nowego pana. Ten zaś okazał się być słaawnym lekarzem, na usługi którego nie każdego było stać.
Jednakże okazać się miało, że los tak naprawdę nie miał zamiaru pozwolić Szarikowi żyć w spokoju, jego wybawiciel miał teraz stać się przyczyną ogromnej zmiany w życiu Szarika, której nikt by się nie spodziewał.
Perypetie Szarika i innych mieszkańców domu doktora osadzone zostały w komuniźmie, ale ustrój społeczny nie gra dużej roli w tej powieści. Klimat tamtego okresu był widoczny przez całą powieść, często przydając historii nieco komizmu. Sposób myślenia wielu towarzyszy i ich zachowania świetnie wpisywały się w ogólną sytuację społeczną.
Autor miał bardzo lekkie pióro, jego książkę pochłania się na jednym wdechu. Wykreowane przez niego postaci były wyraziste, miały dobre i złe strony, ich motywacje były logiczne i adekwatne do okresu historycznego i pozycji społecznej. Dodatkowo świetnie podsumowywał absurdy komunizmu i ogólnie ludzkiej społeczności pies Szarik, którego myśli mogliśmy obserwować przez część historii.
Eksperyment doktora przyniósł nieoczekiwane skutki, a jego obiekt badawczy dostarczył mu nie tylko wielu nowych danych, ale też siwych włosów. Sprawa istot ludzkich, które nie miały poczucia moralności, a żyły w społeczeństwie, została ciekawie zarysowana.
Polecam tę powieść każdemu, kto chciałby rozpocząć swą przygodę z tym autorem. To lekka lektura, która może skłonić do refleksji, ale nie będzie tego od czytelnika wymagać.

Ocena - 7
Opinia na LubimyCzytać