126: Nawałnica mieczy - George R. R. Martin.

Autor: George R. R. Martin
Tytuł: Nawałnica mieczy (Storm of Swords) (oba tomy)
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Rok: 2002
Strony książek: Stal i śnieg i Krew i złoto

Dziś wracam do Pieśni Lodu i Ognia. Wyjątkowo mam zamiar podywagować o jednej książce w dwóch tomach (wynik podziału w polskim wydaniu).

Nawałnica mieczy jest już trzecią częścią cyklu, który przenosi czytelników do Siedmiu Królestw, ogarniętych wyniszczającą wojną domową i zaplątanych w misterne sieci intryg i zdrad.

Walczące frakcje nadal z zajadłością atakowały wszelakich adwersarzy i szukały nowych sojuszów tylko po to, aby wyciągnąć z przyjaciół wszelkie sily i zaopatrzenie. Zapatrzeni w rozgrywającą się w granicach kraju wojnę szlachcice nie zauważali, że zima, jak powiadali Starkowie, nadchodziła truchcikiem kryjąc się po cieniach i uśmiechając się radośnie na widok niedostatecznie strzeżonego Muru. Jako forpoczta owej zimy z północy nadciągnęli Dzicy Ludzie szukający drogi ucieczki z niebezpiecznych rubieży. Król Robb, nowo upieczony władca północy stanął do walki z Lannisterami świadom, że obie jego siostry być może są więźniami króla Joffreya.

Czasami podczas lektury wyobrażałam sobie Martina siedzącego pod ścianą, na której na wielkiej tablicy rozpisał sobie nazwiska bohaterów i pooznaczał sobie pracowicie kto kogo zdradzał, z kim zawiązywał sojusze i dlaczego. Zawiła fabuła i masa drugoplanowych oraz mniej ważnych postaci może nieopatrznego czytelnika przyprawić o zawrót głowy i zbić z nóg, ale do tego zdążyłam się już przyzwyczaić, ba, pokochałam książki Martina właśnie za te wyraziste postaci, których nie wahał się likwidować w razie potrzeby (ach, ileż to razy umierali ci, których zdążyłam polubić!). Wartka akcja, wojenne krajobrazy wśród których prócz oddziałów wojsk po kraju błąkają się szczenięta Starków, Mur, na i za którym z każdym dniem sytuacja wygląda coraz mniej wesoło (chyba, że jest sie ożywionym truposzem), a do tego wszystkiego na okrasę na innym kontynencie potomkini wielkiego rodu smoczych władców wychowuje małe smoczęta, które - czuję to w kościach - okryją świat cieniem swych skrzydeł niosąc ogień i zniszczenie. Obfitująca w nagłe zwroty akcji Nawałnica mieczy jest godną kontynuatorką cyklu i trzyma poziom poprzedniczek.

Czegóż innego niż fascynująca powieść można spodziewać się po tak wspaniałym, błyskotliwym pisarzu jak Martin? Nieważne, że książka bardziej przypomona encyklopedię albo EWOK*, i tak wciągnie do tego stopnia, że koniec będzie dla czytelnika wielkim zaskoczeniem.

Czy warto po nią sięgnąć? No, ba!

Ocena

Wciągliwość - 5

Wygoda czytania - 4

Jak bardzo mi się podobało? - 5

*Nie chcecie wiedzieć.